Od 1 stycznia 2019 roku obowiązują nieco zmienione przepisy, dotyczące funkcjonowania podmiotów powiązanych oraz dokumentacji cen transferowych. W ustawie określono nowe progi, zmieniono terminy przygotowania dokumentacji podatkowej oraz uporządkowaniu uległo wiele istotnych kwestii.

Jakie podmioty można nazwać powiązanymi?

Za sprawą znowelizowanej ustawy, struktura podmiotów powiązanych uległa znacznemu rozszerzeniu. Wedle nowych wytycznych, podmioty uznawane za powiązane, rozdzielone zostały na cztery grupy:

  • podmioty powiązane poprzez wywieranie znacznego wpływu, określone poprzez jakkolwiek rozumiane powiązania kapitałowe, rodzinne lub rzeczywiste możliwości osób fizycznych, które mogłyby wpływać na rozwiązania gospodarcze,
  • podmioty powiązane jako spółka nieposiadająca osobowości prawnej wraz z jej wspólnikami,
  • ang. permanent establishment, czyli podmioty powiązane jako podmiot wraz z zagranicznym zakładem, gdzie progi transakcji kontrolowanych wskazujące na ich jednorodność ulegając przekroczeniu, rodzą obowiązek dokumentacyjny,
  • podmioty powiązane na zasadach fikcyjnych struktur właścicielskich – czyli sytuacja, w której, jeśli zauważa się obecność fikcyjnych podmiotów, mających wykluczyć powiązanie pomiędzy podmiotami, zostają one bezdyskusyjnie uznane za podmioty powiązane.

W myśl art.11 ust. 1 oraz 4 ustawy o podatku CIT, powiązanie pomiędzy podmiotami następuje w momencie, kiedy:

  • podmiot krajowy (tj. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski) bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Polski lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa,
  • podmiot zagraniczny (tj. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Polski) bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
  • ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Dokumentacja cen transferowych

Dokumentację cen transferowych szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z 12 września 2017 r. w sprawie informacji zawartych w dokumentacji podatkowej w kwestii podatku dochodowego od osób prawnych.

W myśl dokumentu, na dokumentację tego typu składają się:

  • szczegółowe opisy transakcji,
  • analizy danych przeprowadzone w celach porównawczych,
  • szczegółowe dane zawierające wszelkie istotne dane o podatniku,
  • przedstawienie danych finansowych podatnika,
  • informacja na temat metod i sposobów wyliczania dochodów (bądź strat), wraz ze szczegółowym uzasadnieniem dokonanego wyboru,
  • Wszelkie sporządzone umowy, kontrakty, porozumienia i inne istotne dokumenty,

Zmiana terminów dla dokumentacji cen transferowych

Od 1 stycznia 2019 r., zmianę uległy terminy dla sporządzania i składania local file i master file oraz informacji TP-R. Zmienione regulacje prawne zakładają 9-cio miesięczny termin pozwalający na skompletowanie dokumentów, które zostaną wykorzystane przez organy skarbowe do przeprowadzenia analiz dotyczących ryzyka zaniżania dochodów lub wszelkich innych analiz.

Co się tyczy informacji dotyczących cen transferowych (TP-R), zastąpiły one do tej pory używane druki CIT-TP i PIT-TP. Dzięki tej zmianie, selekcja podmiotów, które powinny być skontrolowane, jest znacznie prostsza.

Przedłużeniu uległ również termin, w jakim należy sporządzić tzw grupowa dokumentację. Teraz podatnik ma na to aż 12 miesięcy, licząc od momentu  zakończenia się roku podatkowego.

Wszystkie podmioty są bezwzględnie zobowiązane do przestrzegania tych terminów.

Co grozi za brak dokumentacji cen transferowych?

Należy pamiętać, że niewywiązywanie się z konieczności przestrzegania wymagań dotyczących dokumentacji cen transferowych, rodzi poważne konsekwencje.

Przepisami prawa, wymagane jest, aby podatnik w nieprzekraczalnym terminie 7 dni po ówczesnym otrzymaniu wezwania, przedstawił kompletną dokumentację. W razie niewywiązania się z tego obowiązku, sankcja karna rodzi obowiązek uiszczenia opłaty w wysokości 50% podatku.  Stawka tego podatku jest obliczana względem oszacowanego dochodu i dotyczy nie całości, a jedynie różnicy pomiędzy dochodem zdeklarowanym przez podmiot, a dochodem oszacowanym przez Urząd.

Niewywiązanie się z konieczności sporządzenia oraz dostarczenia i przedstawienia dokumentacji cen transferowych, bardzo ściśle wiąże się z sankcjami karno-skarbowymi, które jednak nie mogą zostać nałożone na podmiot posiadający osobowość prawną. Sankcje karno-skarbowe dotyczą tylko osób fizycznych. Tak więc w przypadku niewywiązania się z obowiązku przedłożenia dokumentacji cen transferowych w terminie nie odpowie określony podmiot, np. firma – jako całość, a osoba fizyczna, do której obowiązków należy obsługa spraw gospodarczych i finansowych określonego podmiotu. Z reguły sankcje karno-skarbowe dotyczą zarządu lub osoby, której obowiązkiem jest obsługa ksiąg rachunkowych.

Podobne wpisy